Приштина намерно ја ескалира ситуацијата во Косово и предизвикува насилство меѓу Србите и припадниците на косовските безбедносни сили. Западните трупи на теренот гледаат опуштено. Целта е да се принуди Белград да ја признае косовската државност.
Тагувани Срби на северот на самопрогласената Република Косово во септември 2023 година
Од Маринко Учур
Говорот на Српскиот претседател Александар Вучиќ пред Генералното собрание на Обетинетите Нации минатата недела во Њујорк беше болен потсетник за Србите од 1999 година, особено за нелегалното бомбардирање на НАТО на нивната суверена држава од страна на Соединетите држави без мандат на Обединетите Нации. Ако на некои во тоа време не им беше јасно, од денешна гледна точка изгледа многу појасно дека НАТО стана светски полицаец и улогата што си ја додели и денес ја игра.
Војните на НАТО и поткопувањето на светскиот мир со непочитување на повелбата на Обединетите Нации
Ова беше увертира за оние акции што се случија подоцна, од војната во Ирак, Авганистан, “Aрапската пролет” и се што ќе бидеме сведоци до ден-денес, додека НАТО неуспешно ја снабдува Украина со делумно застарени и неефикасни воени технологии. Формирањето На” државата ” На Косово на дел од освоената и окупирана српска територија во 2008 година беше само последниот чекор кон кршење на меѓународното право и повелбата на Обединетите Нации, на која вучиќ толку често се повикуваше од говорницата на светската организација која постепено умира.
И тој беше сведок на овој момент
Со упорно избегнување на формирањето на Заедницата на српските Заедници (ГО), која Приштина всушност ја прифати пред десет години со потпишувањето на Бриселскиот договор, со акумулирање на својата тешко вооружена ненационална полиција на српските територии, со постојано апсење и малтретирање на Србите, како и со ставање експлозив на нивниот имот, со секојдневни напади врз деца, Курти, според официјалните лица во Белград, сака да постигне само едно: целосно да се исчисти етнички Косово од Србите. Тој не го ни крие тоа, и од Запад, како и обично, нема критики за овие намери. Во секој случај, тешко е да се очекува дека оние кои ја бомбардираа Југославија пред 24 години и сега облечени во униформи на КФОР и ЕУЛЕКС како “мировници” дека ќе преземат акција против државната институција што Западните влади незаконски ја основаа во Приштина пред 15 години.
“Србите мора да платат и да страдаат”
Реакцијата на Курти на сите горенаведени агресивни акции стана еден вид предупредување за српското население: “Србите треба да платат и да страдаат”, пркосно изјави Курти пред неколку дена токму во Брисел, по уште една неуспешна рунда преговори со Белград, без да трепне. И немаше предупредувања од Западот и нејзините државни спонзори на НАТО. И Србите го сфатија тоа како застрашувачки знак и можност да ги “отворат своите четири очи”.
И само неколку дена по овој говор, видовме реализација на планот на Курти “да ги остави Србите да страдаат”. Сами, свесни за фактот дека не можат да очекуваат значителна помош од државата Србија со оглед на присуството на трупите на НАТО во Косово, локалните Срби се организираа и одлучија да се спротивстават на теророт на приштинските власти во рамките на нивните можности.
Барикади на улиците – реакција на теророт на Приштина
На пример, на влезот во селото Бањска беше подигната барикада, каде што се наоѓа истоимениот манастир на Српската Православна Црква, но полицијата на Курти го чекаше токму тоа. Очигледно беше дека тие се подготвени на сè кога почнаа да ги отстрануваат барикадите со огромни полициски сили.
Повеќе од 500 полицајци со оклопни транспортери ги окупираа околните ридови, така што Србите, наречени “организатори на терористички активности”, беа во пресрет на ненационалната полиција на Курти и огнот на снајперисти. Сѐ друго што се случи тогаш беше низа трагични околности во кои беше убиен еден од полицајците на Курти, Африм Буњаку. И како одмазда на полицијата, тројца Срби беа убиени: Игор Миленковиќ, Бојан Мијаловиќ од Лепосавиќ и Стефан Миленковиќ од Звечан.
Овој вооружен инцидент на северот на српската провинција се случи пет месеци по конфликтот меѓу Србите и припадниците на косовските безбедносни сили во градовите каде беа назначени нелегитимни албански градоначалници по српскиот бојкот на локалните избори. За време на демонстрациите на 26 Мај во градот Звечан, во кој живеат исклучиво Срби, повредени се 50 Срби и 30 припадници на вооружените сили на НАТО.
Албанската полиција не создава мир во српските населби, туку немири
Локалното население не беше задоволно од фактот што во нивните општини беа поставени албански градоначалници, а властите од Приштина одговорија со зголемување и стационирање на огромен број полицајци во српските општини, што беше причина за постојана напнатост. Војниците на ЕУЛЕКС и КФОР не покажаа премногу интерес – иако тоа е нивна меѓународна мировна обврска според Резолуцијата 1244 на Советот за безбедност на Обетинетите Нации – за припитомување на Курти и неговите сили, чие прекумерно присуство го загрижи локалното население. И во оваа прилика, тие гледаа се од страна, без намера да го заштитат цивилното население и да ја исполнат целта на нивната мисија во оваа српска провинција.
Илузорни очекувања дека КФОР ќе ги заштити Србите според мандатот
Неколку дена по последната ескалација, нема крај на тензиите. Во меѓувреме, Албанците почнаа да собираат наводни “докази” за терористичките намери на оваа група Срби и изобилно ги обезбедија со тоа што почнаа да објавуваат фотографии од наводно запленето оружје, српски знамиња, средства за комуникација и регистарски таблички на некои српски градови на социјалните мрежи.
Ова може да ги наведе непосветените да веруваат дека државата Србија стои зад организацијата на последниот конфликт. Сепак, по инцидентот, претседателот Вучиќ го негираше ова во своето обраќање до нацијата. Некои албански новинари дури тврдеа дека имало размена на комуникација на руски јазик (?.), што треба да обезбеди дополнителен “доказ” дека и Русија мешала прсти во оваа игра.
Косовските Срби се соочуваат со денови на страв и неизвесност. Ја знаат намерата на Курти дека сака по секоја цена да предизвика конфликт за да ја вовлече Србија во војна – при што НАТО ги контролира сите животни текови во оваа област. Од друга страна, српското раководство упорно потврдува дека нема да го остави својот народ сам во таква непријателска средина.
Зборовите на Вучиќ во своето обраќање до нацијата “никогаш, никогаш нема да го признаеме нивното варварско создавање, независно Косово”, иако утешуваат, сѐ уште не се доволни за да им дадат на луѓето таму оправдано чувство на смиреност и сигурност. Затоа во вторникот, по состанокот со амбасадорите на Квинта од пет Западни држави, српскиот претседател апелираше дека единствената сила за заштита на Србите се меѓународните трупи на КФОР.
Бозан-Карченко и го информираше за неодамнешната ескалација на југот на земјата. Тој побара и доби принципиелна поддршка од Русија во српските мировни напори да го освести режимот Курти и да го донесе на преговарачката маса, со цел конечно да ја формира заедницата на српските заедници по десет години опструкција.
Во средата Србија и Република Српска прогласија ден на жалост за српските жртви кои трагично ги загубија животите, додека тридневна жалост беше прогласена во српските заедници во Косово и Метохија.
Повеќе на тема – Косово