Среде бранот општа конфузија, не е потврдено тврдењето дека разузнавањето и воздушната одбрана на земјата пропаднале. Но, наскоро е можна голема воена операција во Појасот Газа и да доведе до фактот дека оваа Палестинска ексклава ќе биде целосно контролирана од Израел.
Израелски тенк хаубица испукува проектили во близина на границата со Појасот Газа во јужен Израел на 11 октомври 2023 година.
Од Михаил Ходарјонок
Во саботата, милитантите од движењето Хамас го нападнаа Израел, за кратко време зазедоа неколку гранични населби и ја презедоа контролата врз голема територија.
Терористите користеа булдожери за надминување на оградите на границата со Појасот Газа. Во текот на борбите, очигледно биле користени и чамци (за мали амфибиски слетувања) и параглајдеристи.
Терористите го искористија изненадувачкиот момент од нападот и беа во можност делумно да ги преземат под нивна контрола релативно големите израелски градови Сдерот, Нето, Aшкелон и Офаким, како и некои населби и кибуцими во пограничните области.
Борците на Хамас, исто така, упаднаа во базите на израелските одбранбени сили (ИДФ) во кибуцим Ре’им и Нахал Оз. Вооружените сили на Израел претрпеа значителни загуби од мртвите, ранети и фатени. Вкупната сила на инвазискиот одред се проценува на околу 1.000 мажи (односно, во суштина појачан баталјон).
Дали имаше неуспех на разузнавачките служби?
Многу набљудувачи брзо ги припишуваат успесите на Хамас на погрешни проценки од страна на израелските безбедносни служби и ИДФ. Нема сомнение дека имало некои недостатоци.
Во принцип, сепак, обвинението дека израелските безбедносни служби биле изненадени од нападот е јасно претерано. Всушност, практично сите подготвителни мерки преземени од Хамас во пресрет на 7 октомври не беа јасно поврзани со подготовката на вооружена инвазија.
На крајот на краиштата, дури и најнапредното техничко разузнавање на Израел, по дефиниција, не можеше да открие формирање борбени групи, формирање во оперативни области, распоредување на задна стража и многу други работи што претходат на класична вооружена инвазија. Затоа што Хамас соодветно не направи никакви препознатливи подготовки.
Да, како и секогаш, имаше одредено движење долж границите на Појасот Газа со Израел. Ракетите од типот Касам сѐ уште беа произведувани во работилници од стотици и илјадници, но ова е исто така секојдневна активност во Појасот Газа. Како и секогаш, имаше насилни демонстрации, за време на кои имаше расправии со автоматски пушки, митралези и базуки, но сепак е многу тешко да се поврзе движењето на два или три булдожери кон границата со подготовките за избувнување на воен конфликт.
Исто така, треба да се напомене дека на Хамас не му беше потребно големо снабдување со оружје и воена опрема за нападот во саботата, што можеше да го откријат релевантните разузнавачки служби. Веќе имаше доволно ресурси за воена акција од вакви размери, која беше авантуристичка и самоубиствена и без одлучувачки позитивни резултати за Хамас.
Треба да се додаде дека од објективни причини е многу, многу тешко да се работи како агент меѓу населението на Појасот Газа. Покрај тоа, само многу тесен круг на луѓе, главно поврзани со семејни врски, е дозволено да донесуваат основни одлуки во рамките на Хамас.
Значи, обвинувањата против израелските разузнавачки служби се сосема оправдани, но во исто време мора да се земат во предвид сите горенаведени околности.
Дали израелската војска беше не успеа?
Некои експерти сега се сомневаат и во ефективноста на израелскиот систем за противракетна одбрана на Железната Купола. Сепак, поентата овде е дека секој противвоздушен и одбранбен систем е ограничен со таканаречената брзина на оган. Ова е способност да се одбие непријателски напад од воздух до одредена густина, односно да може да фати, следи и испука одреден максимален број цели (на пример, 25 во минута).
Ако непријателот лансира 5.000 ракети Касам за 20 минути, дури и Железната Купола нема да може да го одбие овој број на цели. Ако секоја цел беше испукана со две проектили (како што е вообичаено за борбени мисии), ќе беа потребни најмалку 10.000 противвоздушни ракети, од кои секоја чинеше 20.000 долари по парче (а тоа беа цените во 2014 година). Постојат белешки дека Израел веќе побарал дополнителни системи од САД.
Исто така, беше објавено дека здруженија на Хамас заробиле неколку главни борбени тенкови Меркава (вклучувајќи ја и најновата варијанта Меркава IV) од израелските вооружени сили, од кои некои изгореле. Сепак, малку е веројатно дека терористите ќе можат да ги користат овие тенкови во борба, бидејќи за тоа ќе биде потребно сосема поинакво ниво на обука. Според некои извештаи, Хамас не можел ниту да го мрдне Меркава IV, а камоли да управува со неговиот систем за оружје.
Така, тврдењето дека вооружените единици на Хамас ги засноваат своите постапки на анализа на сопственото искуство и слабостите на противникот, како и на детално проучување на најновите трендови на модерната воена технологија во областите на вооружените конфликти, е претерување на некои аналитичари. Борците не покажуваат ништо “иновативно” во уметноста на војната.
Што да се очекува од копнени битки?
Што се однесува до можниот влезна Хезболах (Шиитска група во Либан и во суштина заменик на Персија) во борбите на страната на Хамас, ова секако може да ја комплицира целокупната ситуација за Израел. Но, во исто време, не треба да се преценуваат ниту борбените способности на Хезболах. Во текот на вооружениот конфликт во Сирија, Хезболах не се покажа како импресивна воена сила, за која руските воени експерти добро знаат.
Поважен и покомплексен проблем за израелската армија е тоа што во густо населениот Појас Газа практично е невозможно да се разликуваат целите на Хамас од цивилите, особено затоа што терористите го користат цивилното население како човечки штит.
Израелското раководство мора да ги процени стратешките цели во овој конфликт што е можно појасно. Нема сомнение дека нивните високотехнолошки, модерни израелски одбранбени сили се способни директно да ги победат здруженијата на Хамас: ИДФ веќе ја врати контролата врз сите територии и центри за население претходно окупирани од терористите.
Сепак, малку е веројатно дека конфликтот ќе заврши кога израелската војска е на границите. Во секој случај, ќе има големо искушение да се нанесат такви загуби на здруженијата на Хамас што ова движење ќе се откаже од вооружената борба во годините што доаѓаат.
Веројатно затоа наскоро ќе се користи најмодерното оружје на ИДФ, вклучително и моќни бомби што разбиваат бункери. Покрај тоа, Израел и онака ќе сака да ги врати своите воени заробеници и заложници. Ова значи дека општа воена операција во Појасот Газа (војската и политичарите обично ова го нарекуваат копнена операција) може да започне секој ден.
Значи, не може да се исклучи дека наскоро целата територија на палестинската ексклава ќе биде под израелска контрола.
Превод од англиски.
Михаил Ходарјонок е воен коментатор за RT.com . Тој е полковник, сега пензиониран и претходно служеше како офицер во главната дирекција на генералштабот на руските вооружени сили.