Уште од првиот час од почетокот на таканаречената “Операција Ал-Акса-Поплава” како последна рунда насилство на Блискиот Исток, набљудувачите си го поставуваат прашањето како израелската разузнавачка служба и нејзините Западни партнери не можеле да забележат операција која очигледно била планирана долго време. Авторот на оваа статија, руски аналитичар, има објаснувачки пристап кон ова.
Израелските војници се подготвуваат за отстранување на смртните останки од нивните паднати другари во Кфар Аза на 10 октомври 2023 година
“Операцијата Ал-Акса-Поплава” од Појасот Газа, која започна во саботата, 7 октомври, со кршење на Израелската граница околу Појасот Газа под заштита на масовно гранатирање (се зборува за 5.000 ракети), покренува голем број прашања. Брзото заземање на израелските територии на длабочина до десет километри беше извршено од добро координирани и подготвени палестински единици на Хамас.
Како прво, станува збор за тоа како такво нешто може да го изненади Израел и неговите познати разузнавачки служби, а да не зборуваме за не помалку познатите разузнавачки служби на колективниот Запад. Затоа што тоа очигледно беше случајот. Дали длабоката политичка криза во еврејската држава има некаква врска со тоа, и ако е така, како и со што точно? Или тоа е операција на овие многу специјални служби насочени кон решавање на оваа криза и, патем, голем број други проблеми, вклучувајќи ги и оние кои не се директно поврзани со Израел?
На пример, дали беше случајно што поплавата Ал-Акса, наспроти позадината на ненадејната согласност на Саудиска Арабија, на барање на Соединетите држави, да почне да го зголемува производството на нафта од почетокот на 2024 година, “ако цените останат високи”? И дали оваа операција, која се совпадна со роденденот на Владимир Путин, може да биде поврзана со говорот на рускиот претседател на форумот Валдаи 2023 (и како, ако воопшто)?
Во најмала рака, јасно е дека дури и најизненадувачкиот и добро подготвен напад од толку мал мост и со толку мала сила не беше и не можеше да биде насочен кон сериозни директни воени резултати. Тоа е, на почетокот тој е дел од многу поголем план, поточно, цел комплекс на планови, чија реализација сега почнува да се расплетува пред очите на целиот свет.
Убедливо не единственото, туку едно од можните објаснувања е да се претпостави дека на овој начин ситуацијата во Украина, која јасно стана ќорсокак за “Сојузот на демократите”, барем привремено ќе биде преместена надвор од видното поле на светската јавност и ќе се отвори “прозорец ” за почеток на преговарачкиот процес за оваа ситуација – според добро познатиот стратешки пристап, пред сè “истепај ја тревата за да ја исплашиш змијата”.
Многу е веројатно дека решавањето на сегашниот круг на арапско-израелскиот конфликт (поточно, исламско-израелскиот конфликт, бидејќи нејзината причина е сквернавење на светото светилиште – џамијата Ал-Акса) нема да биде можно без учество на руската страна. Меѓутоа, ако Западот се придржува до својата догма за поддршка на Украина “онолку долго колку што е потребно” со наведената цел да се постигне “победа над Русија”, тогаш конструктивниот ангажман на Русија е фундаментално исклучен.
Затоа, контролираната ескалација на конфликтот на Блискиот Исток делува како еден вид “против оган” или “повратен оган” на опасност од се повеќе надвор од контрола ескалација на конфликтот во Украина. Ова во голема мера го објаснува очигледниот неуспех на израелските и западните разузнавачки служби во однос на операцијата Ал-Акса-Поплава, како и нејзините понатамошни изгледи и последици.
Преведено од руски. Со љубезна дозвола на авторот.
Повеќе на тема – Десетте најважни увидувања од заседата на Хамас против Израел