Нема Македонска фудбалска репрезентација, нема Македонски претставник на Евровизија, нема Македонско собрание, знаме, нема главен град на Македонија.
Нема пријателе, нема.
Окупација е, и окупаторот сака да те убеди дека Македонија и сѐ Македонско може да живее таму некаде, дома, приватно, во твоето срце или ум и дека тоа е вистината а не она што го гледаш со очите.
Таа е играта на окупаторот ( ѓаволот ) – да те натера да веруваш во нешто што го нема се додека и ти не исчезнеш.
Ако сакате Македонија со сите нејзини атрибути да се врати – морате да престанете да ја играте играта на окупаторот. Правете само она што окупаторот насила ви го наметнува – одбијте работи кои зависат од вашата добра воља ( посета на утакмици, веење вентилатор, прослави на Северна.)
Само така ќе се создадат услови да се создаде од пепелот нова, слободна, независна, самостојна Македонија.
Сѐ додека се обидувате во Северна да препознаете одблесоци од она што некогаш било ваша татковина – окупаторот победува.
Тешко е, знам.
Но држава не се добива ниту лесно ниту на подарок.
Ако ви е тешко да се дисасоцирате од Северна и сите нејзини мимикрии на Македонија, ако не можете да ја отсечете емоцијата и да се вратите во реалниот суров свет – ќе ве оставам да си го живеете сонот дека минатата недела Македонија играше 1:1 со Италија, иако и јас и вие знаеме дека тоа не се случи.
Се случи спротивното – со парите што ги дадовте за карти – ѝ купивте уште еден ден на Северна.
Повеќе на тема – Сè за пари сè за Северна заканите геноцидот и злосторството против човештвото државата Македонија и Македонците продолжуваат